Naast het regulier vertonen van films en het – door middel van workshops – onderrichten van het medium film in al haar facetten (Cinebergen Educatief) realiseert Cinebergen ook al geruime tijd eigen producties.

2015
Dansen op de vulkaan een filmproject i.s.m. het Stedelijk Dalton College, Murmellius Gymnasium, AR Holstschool, Berger Scholen Gemeenschap.

Cinebergen Educatie is verheugd een nieuw filmproject te kunnen aankondigen, deze keer rondom het thema ‘dansen op de vulkaan’.
Leerlingen van de genoemde scholen zullen onder onze supervisie een heuse documentaire maken, geïnspireerd op hedendaagse maatschappelijke thema’s.
Na ons succesvolle scholieren-filmproject ‘Kunstkijkers’ afgelopen herfst (waarbij de deelnemers op geheel eigen wijze verslag deden van de Kunst10daagse in Bergen), zien we uit naar deze productie.
We hopen dat we weer een enthousiaste en inspirerende groep kunnen begeleiden in hun eerste stappen als filmmaker, journalist, cameraman/vrouw, interviewer…

2014
Kunstkijkers. Wat vinden jongeren van kunst? Zestien Bergense jongeren gingen tijdens de Kunst10daagse op pad, gewapend met een videocamera en een flinke dosis ontregelende humor en brengen letterlijk hun kritische kijk op de geëxposeerde kunstwerken in beeld.
Zie hier het verpletterende resultaat….

2010
De Agenda. Na de succesvolle documentaireprojecten Van Dagdromen tot Inspiratie (2007) en De Verbeelding Verbeeld(t) (2008), waarin jongeren zich toelegden op het vervaardigen van kunstenaarsportretten, achtte Cinebergen Educatief de tijd rijp om de grote sprong naar de speelfilm te maken.
Een 20-tal jongeren uit de hoogste klassen van de Berger Scholengemeenschap (BSG) en de Adriaan Roland Holstschool (ARH) uit Bergen en het Stedelijk Dalton College uit Alkmaar werden daarvoor gecast. Zij werden vervolgens in 4 groepen onderverdeeld, die elk de taak kregen om een van de vier hoofdstukken van de film te realiseren. Door niet een personage maar een voorwerp als rode draad van de film te maken zou het mogelijk moeten zijn om aangevuld met een collectieve openings- en slotscène een homogene speelfilm te maken.
Als voorbereiding werden de leerlingen getraind in het ‘anders’ kijken naar film, waardoor ze in contact gebracht werden met de diverse facetten die film rijk is. Daarnaast kregen ze een korte doch grondige technische scholing waarin ze met de diverse ambachtelijke kanten van het film kennis leerden maken. De techniek eenmaal onder de knie was het tijd om in scènes te leren denken en zich découpage eigen te maken. Een roze agenda was het voorwerp dat door de leerlingen gekozen werd. Met dit minieme uitgangspunt sloegen ze aan het schrijven van hun draaiboek. Waarna de uiteindelijke opnames konden beginnen.
Deze hebben geresulteerd in De Agenda, een rijk geschakeerde mozaïekfilm,waarop de leerlingen een specifiek eigen stempel hebben gedrukt. Dat kon omdat zij – weliswaar met begeleiding – alle elementen van het filmmaken voor hun rekening hebben genomen: van de cameravoering en het geluid tot de regie en het acteren en van de kostuums tot aan de locaties. En zo is De Agenda een film geworden om trots op te zijn. De grootse overwinning evenwel die de leerlingen hebben behaald bij dit educatieproject is dat zij de beeldtaal van onze tijd zo goed hebben leren kennen dat zij hun en ons leven er mee kunnen verrijken en zich voortaan met beelden en tegen beelden kunnen wapenen. (Paul Hegeman, projectleider)

2009
De Verbeelding Verbeeld(t), kunstenaarsportretten met 3 VWO scholen.
De Verbeelding Verbeeld(t is een visuele ode aan een verbeelding die tot de verbeelding spreekt. Acht groepjes jongeren, uit de hoogste klassen van 3 VWO scholen uit de regio, werden daarvoor gecast. Zij kregen een snelle doch degelijke scholing in de diverse aspecten van het zelf realiseren van een documentaire. Van licht tot geluid, van camera tot montage, alles passeerde daarbij de revue. Waarna zij op pad gingen om de leefwereld van een kunstenaar op beeld vast te leggen en waarbij iedere kunstenaar werd geconfronteerd met een reeks essentiële vragen die hem zouden moeten bezig houden. Deze vragen vormden de leidraad voor een verkenning van het wel en wee van de betreffende kunstenaar. De Noord-Hollandse kunstenaars die in deze bijzondere documentaire te zien zijn: Thé Lau (zanger/schrijver), Harold van Geerestein (beeldend kunstenaar), Frans Bromet (cineast), Sjoerd Kuyper (schrijver), Ruben Hoeke (muzikant), Chris Duinmeijer (beeldend kunstenaar). Deze portretten worden gelardeerd met een uitgebreide kijk achter de schermen (making of) van dit bijzondere filmproject.

2007
Van Dagdromen tot Inspiratie. Project waarin groepjes jongeren van tussen de 15 en 25 jaar oud, na een spoedcursus filmmaken, werden gekoppeld aan een kunstenaar uit de regio. In vijf opnamedagen moesten zij het mysterie achter en het recept van hun kunstenaar zien te doorgronden en verbeelden, waarbij de kunstenaar zich gaandeweg ook door hun aanwezigheid liet inspireren voor zijn kunst. De kunstenaars die aan dit project hun medewerking hebben verleend zijn: Ron Moret (beeldhouwer), Simeon ten Holt (componist), Eric Winder (schilder), Sandra Schouten (smaakkunstenaar), Bert van Baar (theaterman en muzikant), Jerome Bech (schilder) en Jiska Rickels (cineaste)

2007
Workshop Filmmaken – Stedelijk Dalton College Alkmaar

2005
Workshop t.b.v. Kunst10Daagse met leerlingen van diverse Bergense middelbare scholen.

2004
Gelijk Oversteken (in samenwerking met het COS Noord-Holland)

2002
Filmproject met de Mytylschool in Bergen, wijkportretten Alkmaar (De Mare en Daalmeer/ Koedijk)

2010
Open je ogen (40 minuten) is de debuutfilm van Raphael Bourdon. Raphael volgde in 2005, als leerling van de Adriaan Roland Holstschool uit Bergen, een workshop bij Cinebergen en is daar sinds 2006 als vrijwillig operateur werkzaam. Open je ogen gaat over een jonge man (27) die een dagelijkse routine volgt in de stad waarin hij zich verder onttrekt van sociaal contact. Hij heeft immers zijn eigen droomwereld waar hij elke nacht in terugkeert en waar hij alles heeft wat hij wil. Gedurende de dag, waarin hij tegen zijn zin in wakker moet worden en maar moet wachten tot hij weer terug kan keren, voert hij een dialoog met zichzelf over waarom hij niet eeuwig in zijn perfecte wereld kan blijven.

2008
Eindpresentatie muziektheaterklas Stedelijk Dalton College Alkmaar Meercamera-registratie

2008
Beelden van beleving en bezieling Documentaire van Paul Hegeman over de Bergense Kunst10daagse. Om een zo grootschalige en rijkgeschakeerde manifestatie als de Bergense Kunst10daagse in een film van een uur samen te vatten, is al een uitdaging op zichzelf. Maar om dat te doen in de tijd van 10 dagen die zij lang is, en dat met een crew van zelfopgeleide jongeren gaat de uitdaging zelfs te boven en grenst aan een vorm van experiment. En zo kon het gebeuren dat de beelden van de fameuze kunstveiling op de slotdag even voor zessen in de middag, enkele uren voor de uiteindelijke première, nog in de film gemonteerd moesten worden. Maar het wonder geschiedde en Beelden van Beleving en Bezieling kon ‘s avonds vlekkeloos in een 1212propvolle Zwarte Schuur vertoond worden.

2007
Samba Salad en het Metropole Orkest Meercamera-registratie van het bijzondere concert van jeugdtheatergroep Samba Salad en het Metropole Orkest in het Utrechtse muziektheater Vredenburg.

2006
De Strijkclub Korte speelfilm van Paul Hegeman over vier mannen die hun carrière in de filmwereld zien stagneren en daarop wanhopig besluiten een strijkclub op te richten. Een mooie lerares moet hen de kneepjes van het vak leren. Tijdens hun strijksessies bloeit de retoriek en worden alle wereldproblemen besproken en opgelost. Maar dan komt er een onverwachte kink in de kabel.

2005
Geven en nemen. In deze documentaire laat Paul Hegeman door middel van een dubbelportret van drie generaties arbeidsmigranten zien hoe de Joods Christelijke traditie van ons land voorzien werd van een Moslimrand. En daarbij stelt hij een reeks relevante vragen over de verwarring die in ons land heerst. In het eerste toont hij Nurettin Nalkiran, een Turkse bakker die om zijn bakkerij te kunnen betalen even in de Hoogovens wilde werken. Hij is de eerste gastarbeider die Alkmaar kende, en veertig jaar later is hij nog niet vertrokken. Zijn drie zoons zullen dat ook niet meer doen. Ze praatten Alkmaars en voelen zich ergens tussen Turkije en Nederland, tussen wal en schip. Mustapha Zoubir is van Marrokkaanse komaf, en via de Parijse Sorbonne belandde hij, zoals hij zegt, door liefde in ons land. Hier studeerde hij ook theologie, en nu werkt hij als geestelijk leidsman in diverse penitentiaire inrichtingen. Voor zeventig procent heeft hij zich naar zijn zeggen aan ons aangepast, dertig procent van zijn oude cultuur wenst hij te behouden. Hoe was dat toen hij hier voor het eerst kwam? En hoe zit dat nu met zijn twee dochters en zoon? Hoe ziet die nieuwe generatie haar toekomst en dat van ons land? En hoe verschillend gaan ze met hun Moslimovertuiging om? Het zijn slechts enkele van de talloze vragen die in het tweeluik ter sprake komen, en die een meer genuanceerde visie moeten verschaffen aan een problematiek die ons land flink in zijn greep houdt.
2003 Als een vogel zonder vleugels Documentaire van Paul Hegeman over de worstelingen van 3 families asielzoekers, respectievelijk uit Irak, Soedan en Armenië, om in ons land een beschutte legale plek te vinden.