Paris, Texas (klassieker)

Als pionier van de bloeiende Duitse cinema in de jaren ’70 bracht Wim Wenders (Der Himmel Über Berlin) met Paris, Texas zijn scherpe en gevoelige oog voor het landschap in de jaren ’80 naar het Amerikaanse zuidwesten. Dat leverde een diep ontroerende karakterstudie op, waarvan het script geschreven was door de fameuze toneelschrijver Sam Shepard en waarvoor Ry Cooder een inmiddels iconische filmmuziek componeerde. Paris, Texas volgt de mysterieuze, zwijgzame vagebond Travis (een indringende rol van Harry Dean Stanton, wiens gezicht een landschap op zich vormt) terwijl hij weer contact probeert te leggen met zijn jonge zoon, die bij zijn broer (Dean Stockwell) in Los Angeles woont, en zijn vermiste vrouw (Nastassja Kinski). Vanuit deze eenvoudige opzet scheppen Wenders en Shepard een aangrijpende kijk op codes van mannelijkheid en de mythe van de Amerikaanse familie. Maar de film is ook een bijzondere visuele verkenning van een uitgestrekte, afbrokkelende wereld van ravijnen en neon, welke magistraal in beeld gebracht is door de Nederlandse cameraman Robby Müller. Deze nieuwe 4K-restauratie ging in première tijdens de Cannes Classics selectie van het Filmfestival van Cannes in 2024. Precies veertig jaar nadat de film op datzelfde festival de Gouden Palm won.

★★★★★ “Veertig jaar later nog een meesterwerk” – NRC
★★★★★ “Schitterend gespeelde en gefilmde roadmovie” – VPRO Cinema
★★★★★ “Rijke mengeling van roadmovie, western en liefdestragedie” – Trouw