No Bears

In parallelle liefdesverhalen krijgen twee stellen te maken met de sociale machtsstructuur waarin ze verkeren. Tegelijkertijd raakt regisseur Jafar Panahi (Jafar Panahi zelf) ongewild betrokken bij een politieke rel in het dorp als hij wordt gevraagd een foto te delen van een koppel in een verboden relatie. Het drama escaleert en al snel wordt duidelijk hoe ogenschijnlijk onschuldige artistieke acties, extreme gevolgen kunnen hebben. Hij filmt terwijl het hem verboden is te filmen en nu heeft hij iets gefotografeerd wat hem verboden is te fotograferen. Geconfronteerd met zoveel uitdagingen, reflecteert Panahi over het onvermogen zijn thuisland Iran te verlaten. Hoewel het zo eenvoudig lijkt om midden in de nacht, ergens op een verlaten heuvel, simpelweg over een onzichtbare grens te stappen.

Met elke nieuwe film verlegt Jafar Panahi de grenzen van wat cinema kan zijn en kan betekenen. Panahi heeft een ongelooflijk indrukwekkende reeks opeenvolgende films gemaakt sinds het verbod op het maken ervan van kracht werd. Elke film, sinds een beschuldiging van valse propaganda in 2011, This Is Not a Movie (2011), Closed Curtain (2013), Taxi Tehran (2015) en 3 Faces (2018), is een bewijs van zijn niet-aflatende volharding, en van zijn geloof in cinema en zoektocht naar waarheid. Panahi werd afgelopen juli veroordeeld tot een gevangenisstraf van zes jaar. Na zes maanden in de beruchte Evin-gevangenis in Teheran gezeten te hebben is hij recentelijk op borgtocht vrijgelaten.

★★★★★ “Jafar Panahi’s prachtige nieuwe film is gemaakt met een filosofische en psychologische finesse, en getuigend van enorme moed” – Trouw
★★★★ “Verpletterend. Een van de belangrijkste documenten van onze tijd.” – NRC Handelsblad
★★★★ “Intelligente metafilm” – VPRO Cinema
★★★★ “Speels maar ook droevig. Uiterst knap gereconstrueerd.” – de Volkskrant
★★★★ “Powerful because of its control, subtlety and diplomatic finesse” – The Guardian