Best of IDFA on Tour 2025

Het beste van IDFA op één dag!

Best of IDFA on Tour 2025 doet op zondag 26 januari ook Cinebergen aan. Vertoond worden vier prijswinnende documentaires die door de jury’s van IDFA 2024 zijn bekroond om hun uitmuntendheid, omdat ze urgente verhalen vertellen of omdat ze je op een bijzondere manier raken. Tijdens de pauze serveren wij in ons knusse theatercafé een heerlijke lunch.

Kaarten zijn uitsluitend verkrijgbaar voor het gehele programma, dus niet voor losse films. Kaarten online of aan de kassa: € 29,50 (normaal), € 27,00 (Vriend/Vriend+/Jeugd), € 23,50 (Vriendenloterij VIP kaart voor max 2 pers).

Lunch
Tijdens de lunchpauze serveren wij in ons knusse theatercafé voor € 15,75 een heerlijke lunch van La Vie Locale. Klik hiervoor bij je bestelling op de kaartsoort inclusief lunch. Let op: stuur een mail naar info@cinebergen.nl met daarin je voorkeur voor een combinatie van 2 broodjes incl. soep.

Twee belegde zuurdesem/zaden sandwiches van La Vie Locale plus een warme kop soep. De keuze bestaat uit (een combinatie van 2):
– Hoemoes – Artisjok, tomaat – rucola
– Romige kaas (cremeux de Bourgogne) – tomaat – rucola
– Bresaola (mager rundvlees) – truffelmayonaise – rucola

In de eerste korte pauze serveren wij bovendien bij de koffie of thee een plak roomboter gemarmerde boerencake van Klompenhoeve in Egmond aan de Hoef.

Sluitingsdatum boekingen inclusief lunch: vrijdag 24 januari, 12:00 uur.
Let op! Telefonisch reserveren voor The Best of IDFA on Tour is niet mogelijk.

Draaiboek:
11.00 uur An American Pastoral – deel 1 (118 min)
12.00 uur korte pauze (iets lekkers bij de thee/koffie)
12.10 uur An American Pastoral – deel 2
13:10 uur korte pauze
13:20 uur Mama Micra (24 min)
13.45 uur lunchpauze (40 min)
14:25 uur Trains (81 min)
15.45 uur korte pauze
15.55 uur The Guest (78 min)
17.15 uur einde

— PROGRAMMA —

An American Pastoral
Frankrijk | 118 minuten | Engels, NL ondertiteld
Winnaar van de IDFA Best Directing Award 2024 in de International Competition.

Als in Elizabethtown, Pennsylvania het leeuwendeel van het openbare schoolbestuur herkozen moet worden, begint een felle verkiezingscampagne. Een grimmig, observerend portret op microniveau van een zwaar verdeeld land.

Anno 2023 woedt er in een conservatief stadje in Pennsylvania een hevige, culturele en politiek-ideologische strijd over het curriculum van een openbare school. Nu het leeuwendeel van het schoolbestuur herkozen moet worden, trekken fundamentalistische bestuurskandidaten door de lommerrijke wijken van Elizabethtown om campagne te voeren. De opmars van white supremacy, complotdenkers en het christelijk nationalisme is niet te stuiten in de groeiende gelederen van de lokale Republikeinse partij. De Democraten vrezen, niet onterecht, voor een verbod op literatuur met ‘seksuele content’ en de stigmatisering van LGBTQ+-kinderen. De camera is maandenlang observerend aanwezig bij hoogst ongemakkelijke bestuursvergaderingen, op straat en in kerken, waar wereldvisies elkaar niet eens meer ráken. Er ligt een flinterdunne laag van beschaving over ieders wantrouwen, woede en angst. Steevast zijn het volwassenen die de toekomstrichting bepleiten van de jeugd – die zelf vooral in schoolgangen en klassieke, gele bussen wordt gefilmd. Een grimmig, dystopisch portret over de breekbaarheid van het democratische proces in een extreem verdeelde samenleving. Winnaar van de IDFA Best Directing Award 2024 in de International Competition.

—

Mama Micra
Duitsland | 24 minuten | Duits, NL ondertiteld
IDFA Special Mention 2024 in de Short Film Competition.

Stop-motionanimatie over de moeder van de filmmaker die een enorme vrijheidsdrang had en de wijde wereld in trok. Dat ging ten koste van het contact met haar dochter, maar in deze liefdevolle film is niets onherstelbaar.

De moeder van animatieregisseur Rebecca Blöcher wilde geen gewoon leven leiden. Ze wilde ‘iets meer’, zegt ze in de stop-motionfilm Mama Micra. Haar omgeving begreep dat slecht. Zo bekritiseert een vriendin haar in 1968 in een brief, omdat ze alleen uitgaat en mannen jaloers maakt. Ze adviseert haar om zich ‘vrouwelijk’ te kleden en een kookcursus te volgen. Blöchers moeder sloeg het advies in de wind en trok jaren later, na een scheiding, alsnog de wijde wereld in. In de film haalt ze, als een vilten figuurtje met haar eigen stem, herinneringen op aan haar vrijheidsdrang. “Ik was een echte vagebond.” Ze reisde naar Syrië en Beiroet, en beneed de nomaden in de woestijn. De laatste tien jaar van haar leven woonde ze in een Nissan Micra. Ze waste zich ’s ochtends in toiletten van hotels en schoof stiekem aan in ontbijtruimtes. Haar vrijheidsdrang had ook een prijs, want die ging ten koste van het contact met Rebecca, die het relaas van haar moeder tegen kleurt met haar eigen herinneringen. Maar in het liefdevolle Mama Micra is niets onherstelbaar. IDFA Special Mention 2024 in de Short Film Competition.

—

Trains
Polen | 81 minuten | Pools, NL ondertiteld
Winnaar van de IDFA Best Film Award 2024 en de IDFA Best Editing Award in de International Competition.

Een bespiegelende, geheel uit archiefbeelden samengestelde reis door de twintigste eeuw. In deze woordeloze film vol schoonheid en bitterheid wordt de opwinding van het avontuur een vloek, en mengen vreugdetranen zich met de diepste wanhoop.

Er is volop hoop. Een oneindige hoeveelheid hoop. Maar niet voor ons.” Met dit citaat van Franz Kafka opent Trains. Het hangt als een donkere wolk boven de archieffilm, die een collectief portret schetst van mensen in twintigste-eeuws Europa, hun hoop en verlangen, hun drama’s en tragedies. Imponerende beelden van het assembleren van stoomlocomotieven en treinwagons ogen als een ode aan menselijk vernuft en arbeid. Feestelijk uitgedoste mensen gaan per trein op reis. Maar deze vrolijke scènes maken snel plaats voor soldaten die naar het front worden vervoerd—al snel gevolgd door beelden van een evacuatie van burgers, een haveloze stoet krijgsgevangenen en soldaten met geamputeerde ledematen. De tijden veranderen, het patroon herhaalt zich. Het archiefmateriaal in deze woordeloze film beschrijft een onafwendbare cyclus van vreugde en vernietiging, van schoonheid en bitterheid. Het beeld van een wirwar van treinrails en wissels roept een onvermijdelijke vraag op: welk spoor kiest de mensheid? Winnaar van de IDFA Best Film Award 2024 en de IDFA Best Editing Award in de International Competition.

—

The Guest
Polen, Qatar | 78 minuten | Pools, NL ondertiteld
Winnaar van de IDFA Best Cinematography Award 2024 in de International Competition.

Een Pools gezin biedt noodopvang aan een Syrische vluchteling, die in het grimmige grensgebied klem zit tussen Poolse en Belarussische pushbacks. De tijd dringt en opties zijn er nauwelijks. Ondanks de taalproblemen ontstaat een band.

Het grensgebied van Polen en Belarus verandert in 2021 in een drie kilometer brede verboden zone, waar vluchtelingen op onmenselijke wijze in de val lopen. Ze zijn de inzet van een politiek steekspel: Belarus garandeert zogenaamd vrije doorgang naar de EU, maar in Polen volgen pushbacks, waarbij de vluchtelingen hardhandig over de grens worden gezet. Eenmaal terug in Belarus worden ze weer opgejaagd richting Polen. Een gruwelijke patstelling in een onleefbaar gebied vol gevaarlijke moerassen. De Poolse Maciek woont met zijn gezin vlak bij de grens. Hij heeft een uitgeputte Syrische vluchteling in huis genomen, de 27-jarige Alhyder. Eenmaal op krachten gekomen volgt voor Alhyder de hamvraag: wat nu? Waar kan hij heen, zonder zichzelf of Maciek in gevaar te brengen? De spanning is om te snijden in deze gevoelige, scherp observerende documentaire. Zonder een greintje sensatiezucht leest de camera de emoties op de gezichten van de zwijgzame Poolse gezinsleden en hun dankbare gast. De situatie is nijpend, maar een oplossing blijft steeds buiten bereik. Tegelijk dringt de warmte door van menselijke hulp en contact. Winnaar van de IDFA Best Cinematography Award 2024 in de International Competition.